Ik ben dun, dus ik win!

‘Als ik aan de start sta van de koers zie ik dat mijn benen meer aders hebben dan mijn concurrenten. Ja, dit geeft me veel meer kans om te winnen!’ (Wielrenner)

‘Bij de start zie ik al direct of ik kan winnen. Als mijn buik dikker is dan de anderen, weet ik al hoe laat het is. Daarom beperk ik me bij het eten, want ik weet dat hoe dunner ik ben hoe meer kans ik heb om te slagen.’ (Atlete)

Te ver!

Het idee ‘Ik ben dun, dus ik win!’ is een heel gangbaar idee in de sportwereld. Toch is het een gevaarlijk idee. Lage gewichten en lage vetpercentages maken het in topsport mogelijk om net dat extraatje beter te doen. Hier sluipt echter ook een enorm gevaar. Wanneer je zeer weinig energie opneemt en hier steeds op focust, word jouw lichaam minder trainbaar. Het is mogelijk dat je sneller geblesseerd of ziek geraakt. En je wordt prikkelbaarder. Het kan zo ver evolueren dat er nog enkel focus is op dun zijn en bijna niet meer op trainen.

Terug