• Spreek jouw partner aan op een ogenblik dat jullie beiden genoeg tijd hebben. Zorg dat de omgeving voor hem of haar veilig is (zonder mogelijke komst van kinderen, ouders of vrienden).
• Vertel wat je gezien hebt en waarover je je zorgen maakt, niet wat je vermoedt. Doe dit begrijpend en zo duidelijk mogelijk.
• Luister goed naar zijn of haar reactie. Je zal misschien geneigd zijn er tegen in te gaan. Doe het niet... Stel in de plaats daarvan open vragen en luister aandachtig. In discussie treden over het feit of jouw partner al dan niet een eetstoornis heeft, heeft geen zin. Het is eigen aan het ziektebeeld dit te ontkennen. Houdt rekening met een geprikkelde reactie van jouw partner.
• Herhaal datgene wat je weet, wat je gehoord hebt en wat jouw grootste bezorgdheden zijn. Zeg hem of haar dat jouw grootste bezorgdheid is dat hij/zij geholpen wordt door hulp van buitenaf. Overloop samen de mogelijkheden die er zijn om na te gaan of er al dan niet een probleem is. Je kan hiervoor terecht bij professionele hulpverlening.
• Houd er rekening mee dat één gesprek niet genoeg is om jouw partner te overhalen om hulp te zoeken. Blijf geduldig en ondersteunend. Zoek samen naar een therapeut die jullie beiden ligt.
• Bij levensbedreigende situaties zal uiteraard meer spoed vereist zijn. Jouw arts kan dit risico het beste inschatten. Spreek er hem of haar over aan.

Wens je nog meer tips en informatie? Neem dan zeker een kijkje op www.eetstoornis.be/tips-voor-partners

Tips voor Ouders

• Probeer thuis een open en positieve sfeer op te bouwen waarin jouw zoon/dochter de verschillende rollen die hij/zij heeft kan zijn: zoon/dochter, (top)sporter, leerling, vriend/vriendin, broer/zus, …
• Probeer authentiek te zijn en het goede voorbeeld te geven.
• Promoot een positief zelfbeeld: bevestig op een positieve manier de verkregen vaardigheden en ondersteun bij moeilijkheden.
• Maak het mogelijk vaardigheden te ontwikkelen en moedig dit aan zodat ze sterker gewapend zijn door bijvoorbeeld:
  • Laat jouw zoon/dochter zijn/haar brooddoos zelf maken (zorg als ouder wel voor het gericht voedingsaanbod)

• Betrek jouw zoon/dochter in de menukeuze zonder af te dalen naar continue toegiften. Tracht er een dialoog van te maken.
• Vergelijk de lichaamsbouw en lengte niet continue met andere kinderen/jongeren. Jouw zoon/dochter is anders gebouwd dan andere kinderen/jongeren en heeft een ander tempo van groeien.
• Vermijd commentaar te geven over iemand zijn/haar lichaamsbouw: "Dat meisje is dik" of "Die man op televisie is veel aangekomen … "
• Gebruik voeding niet als beloning of straf. Bvb: "Als je gewonnen hebt krijg je chips, maar als je verliest enkel water." Koppel voeding dus ook los van winst of verlies.
• Probeer te vermijden dat er gedieet wordt in huis. Dit geeft in huis een bedrukte sfeer en is gerelateerd met eetbuien, depressie, vermoeidheid en gewichtstoename op lange termijn.
• Spreek over voeding niet als goede en slechte voedingsmiddelen (gekookte aardappelen = goed, gebakken aardappelen = slecht). Jouw zoon/dochter kan het idee krijgen goed te zijn door enkel maar 'goede' voedingsmiddelen te eten en slecht te zijn als er 'slechte' voedingsmiddelen worden gegeten. Spreken over goede of slechte voedingspatronen kan wel omdat dit de samenstelling is van alle voedingskeuze die gemaakt worden binnen een bepaalde organisatie tijdens de dag.
• Maak van de maaltijd een plezante tijd: ruziën, problemen of gedrag bespreken vermijd je best.

Wens je nog meer tips en informatie? Neem dan zeker een kijkje op www.eetstoornis.be/tips-voor-ouders

Je kan steeds terecht in ons netwerk van hulpverleners!